به نام خدایی که مسجد را خانه خویش قرار داد و اهل مسجد را میهمان خویش...

این، اولین مطلب وبلاگ "مسجد حاج حبیب" از طرف همه بچه های مسجد و به افتخار وجود باصفاشون هست که تقدیم حضورتون می شود(برو به ادامه مطلب)

.........................................................................................................................................................

خدا را شکر میکنم که با این مکان(مسجد)، آشنا شدم و نفس ها و دم و بازدم های زندگی بخش دوران جوانی حیاتم را در آن، تجربه میکنم.

اینجا جاییست که اگر گوش دلت را کمی تیز تر کنی، حضور ملائک و فرشتگان خدا و رفت و آمدشان را با تمام وجودت در آن احساس میکنی... .

جاییست که با دوستانی آشنا می شوی که بوی خدا می دهند؛ گویا به تازگی از ملاقات خدا برگشته اند.

دوستانی که بینش و تفکراتشان، رنگ سخن هایشان، نوع راه رفتنشان، کیفیت پوشش شان و خلاصه بگویم، تمام زندگی شان، لعاب و صِبغه الهی دارد...؛ و  چه رنگی بالاتر از رنگ خداست؟؟؟

صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ (138/بقره)


اکنون که به چنین بارگاهی، راه یافته ام خدا را شاکرم...

 سعادتمندی و موفقیت را برای همه بچه های مسجد، آرزومندیم... .

توجه:

وبلاگ مسجد حاج حبیب، با پرچم "محبان قائم آل محمد(ص)" و به علمداری همه بچه های مسجد، از امروز(ایام اربعین حسینی1394)، آغاز به کار و فعالیت میکند؛ از خداوند متعال میخواهیم که به جمعمان، برکت دهد و قلب های ما را متحد و به یکدیگر، پیوند زند و توفیق دهد که در راهش، یاری گر یکدیگر باشیم.

از همه دوستان عزیزمان تقاضا می نمائیم که پیشنهادها و نظرات خویش را در جهت پیشرفت کارهای گروهی و جمعی  بچه های مسجد، به ما ارائه دهند تا با همفکری همدیگر، موفق به اجرای طرح های بیشتر و بهتری جهت هم افزایی، باشیم.


                                                                                                                        سپاسگزاریم